Familie Faase

Het is al weer even geleden dat ik iets geschreven heb, en het werd wel weer eens tijd dacht ik zo.

In het Middelburgse gaat alles zijn gangetje. Benno vertrekt tegenwoordig al op maandagochtend richting Amersfoort omdat ik niet meer naar school hoef op maandagavond. Hij heeft ‘promotie’ gemaakt bij Agis en in plaats van het documenteren is hij nu problem manager. Dat betekent voor hem dat hij het vooral erg druk gekregen heeft. Hij heeft het gelukkig erg naar zijn zin en is, wanneer hij het erg druk heeft met zijn werk, helemaal in zijn element. Hij heeft ook de vraag gekregen om intern bij Sogeti zitting te nemen in het zogenaamde ‘Kernteam’. Dat betekent dat hij gaat meedenken over het te volgen beleid van de divisie ESE, waar hij onder valt. Ik ben stik trots op hem. Zeker omdat hij nog niet zo heel lang voor Sogeti werkt en dan ook vorig jaar nog eens zo’n maand of 6 uit de roulatie geweest is.
Op het ziekenhuis front zijn we niet zo heel veel wijzer geworden. Hij is afgelopen maandag terug geweest bij de reumatoloog. Geen bijzonderheden (what’s new) en hij hoeft niet meer terug te komen, behalve… wanneer hij weer ziek wordt en de klachten terugkomen. Op dinsdag heeft Benno een DAT-scan gehad om te kijken of ze de reden van zijn hoofdpijn en het trillen van zijn handen kunnen achterhalen. De uitslag daarvan komt pas op 22 juni. Balen, maar eerder was gewoon echt niet mogelijk.

Met Cas gaat het prima. Op school doet hij het lekker. Af en toe moet ie een werkje maken waar hij geen zin in heeft en dan gaan de lijmpot, de kwast en de schaar over de vloer, zijn armen over elkaar en krijgt juf de mededeling: mijn armen kunnen dit niet. Na wat hulp, flink wat overredingskracht en soms dreigen met ‘straf’ gaat hij uiteindelijk wel aan de slag. Met zwemmen gaat het redelijk. De rugslag zit er inmiddels goed in en zonder pak gaat dat hem ook al goed af. ‘Duiken’ en door het gat zwemmen gaat ook goed, de borstcrawl gaat steeds beter (het ziet er in ieder geval niet meer uit als een op hol geslagen grasmaaier), maar de schoolslag krijgt hij niet fatsoenlijk onder de knie. In overleg met meester Machiel en meester Phillip is besloten om Cas extra zwemles te geven, totdat hij de schoolslag goed onder de knie heeft. Hij is dus voortaan op dinsdag, woensdag en vrijdag de klos.
Op vrijdag 5 juni moeten we weer op controle bij de cardioloog. We zijn erg benieuwd. Wijzelf vinden hem nogal vermoeid, maar misschien dat dat ligt aan het feit dat hij toch 5 dagen in de week naar school gaat, 2 keer in de week moet zwemmen en iedere dag, maar dan ook echt iedere dag godsgruwelijk vroeg wakker is. Voor 6 uur meestal. Afijn, laten we maar afwachten wat de cardio van hem vindt.

Burgemeester Dikkerdak, aka Stan, gaat als een speer. Hij vindt het prima op de Kameleon. Bij binnenkomst roept ie ‘goeiemoggu’ in de deuropening en gaat gelijk lekker spelen. Hij roust het poppenledikant leeg en gaat er zelf in liggen, soms begint ie met tekenen en andere keren laat hij zich prinsheerlijk in de poppenbuggy door het lokaal rijden. Hij speelt enorm graag buiten op de ‘fiesie’ of in de zandbak. Tot nu toe heeft hij nog geen enkele keer gebruld bij het wegbrengen. Hij begint ook steeds beter te kletsen. Als hij op de bank zit en je komt aanlopen, klopt hij op de bank en zegt: kom maar sjitten…. kom maar. Hij geeft aan wanneer hij moet poepen. Wanneer je het potje neerzet, piest ie ernaast en gaat vervolgens een luier staan vol kleien, maar het begin is er. De zomer komt er (hopelijk) aan zodat hij lekker in zijn blote gat in de tuin kan struinen. Afgelopen week heb ik van mijn zus op mijn donder gekregen dat ik Stan nog steeds rompers aan trek. Nou zus… ik heb geluisterd. Stan is inmiddels de trotse bezitter van boxershorts, Spiderman onderbroekjes en een paar hemdjes. Zo beter?

Met moeders gaat het goed. Ik troost me nog steeds met de gedachte dat moeder de overtreffende trap is van moe en dat die vermoeidheid wel een keer overgaat wanneer de heren een jaar of 10 zijn. Wat langer slapen zou heerlijk zijn, maar dan moet ik ook wel op tijd naar bed gaan natuurlijk.

Straks gaan we naar Schiedam, want opa verjaart maandag en het grote feest is vandaag. De mannekes hebben er zin an, zeker Cas, want die kwam om 10 over half 6 al vragen of we bijna weggingen (gaap).

Groetjes,

Nicole & Co.